Déjà vu

Краток момент

кога срцето ти се забрзува,

здивот се губи,

кога брзо трепнуваш

изненадено,

кнедла во грлото

ти застанува,

некое (прет)чувство

чувствуваш

со име од Франција

веќе виденото

Déjà vu.

Се’ се става на repeat

џоа стара лента

со црно-бела матрица,

мали прекини

и шуштења во ушите,

дали тоа некој

си игра со сеќавањата?

Исто место

исто време,

исти личности

иста случка,

иста реакција

твоја.

Се загледуваш во точка

те прашуваат што ти е

велиш:

„Само што доживеав воскреснување

на блиското, далечно минато.“