Yin & yang

Паѓа од небо 

едно бело топче,

расте,

бабри,

клокоти

како казанот на вештерките.

Добива чуден облик

четири стапчиња закачени на еден труп

на врвот топка

името му е човек.

Тој е чудо на светот

најсовршена машина

се движи,

размислува,

решава,

создава...

Паѓа од небо

уште едно бело топче

идентично.

Расте,

бабри,

клокоти

како казанот на вештерките.

Добива ист облик

ко она првото

чиниш клон ќе да е,

само има црно јадро.

Црно му јадро злоба,

црно му јадро омраза,

црно му јадро љубомора,

црно му јадро дволичност,

црно му јадро мрзливост.

Името му е нечовек.

Тој е друго чудо на светот

оној подземниот.

Се што е создадено – уништува,

изграденото го урива,

роденото го убива.

Но судено е ете

човекот и нечовекот

заедно да живеат,

ист свет да делат

взаемно да работат,

едниот да создава

другиот да уништува.

Се додека не си подадат рака,

Нечовекот прв попушта

се понизува,

се предава.

Нечовекот се поклонува,

човекот се издигнува,

човекот преовладува.

(Упс) нечовекот го измамува

нож тајно му вденува

неочекувано го убива...

...Ах човекот умира

поради својата добрина.